Fieldstudy Blindenfotografie

Admin vr maa 28, 2008 1:30 pm

Hoe fotograferen blinden

Hoort geluiden en kijkt daar naar toe.
Oor staat naar het geluid en maakt dan foto's.
Loopt naar het geluid toe.
Weet door het geluid waar de gansen zijn.
Als ze geluid maken dan klikt die.
Door geluid hoort die wat ze doen.
Door wind sterft het geluid af.
Door geluid kan die ze herkenen.
Bij veel geluiden veel moeten focussen.
Beweegt zelf veel om de geluiden op te vangen.
Kan vogels in de lucht horen door het gefladder.
Door andere geluiden kan die worden afgeleidt.
Kijkt altijd naar links hierdoor, luisterd met zijn linkeroor.
Kan door geluiden horen wat ze doen.
Hele ander manier van foto's maken dan op tast.
Hij hoort water stromen wat klinkt als een fontein, blijkt afvoerwater te zijn.
Op het geluid van de gansen en eenden, was eentje aan het blazen dus was kwaad.
Hij hoorde ineens vogels overvliegen, bewoog daardoor de camera mee, maar ze waren iets te snel.
Door geluid denk je soms dat het wat anders is. Sommige geluiden trekken zo hard op andere, dat je wel eens bedrogen eruit kan komen.
Ik maak zelden foto's op tast, altijd op gehoor. Meer kan je vastleggen op je gehoor en je gevoel, dan met je handen en op de tast.
Het voordeel van een meeuw is dat die continu geluid maakt. Ik houd mijn fototoestel klaar om te fotograferen. Vraagt zeer veel concentratie. Op de goede moment te trekken en dat het erop staat.
Hij hoort de deur weer dus weet waar die is, gaat er weer naast staan.
Hoort waar de deur is, weet daardoor het begin te vinden.
Hoort door een piepje of de foto is gemaakt.
Hoort mensen uit de draaideur komen.
Luistert aandachtig.
Hoort de metro naderen.
Gezicht kijk naar het geluid toe.
Draait zijn oor naar het geluid op het moment dat die een foto maakt.
Bewoog lichtjes mee met het geluid.
Hoort wel geluid.
Bewoog mee naar de deur.
Wacht erg nog op het geluid.
Probeert een auto te volgen.
Wacht op het geluid.
Zoekt niet het geluid op.
Bus was allang weg en toch maakte Henk een foto van de bus volgens hem.
Hoort of auto's doorrijden.
Op geluid doe ik niks.
Alles met geluid doe ik.
Op geluid fotograferen is relatief niet zo moeilijk. Het is lastiger om te zorgen dat je het object vind en dat je er vanaf loopt en voldoende afstand hebt.
Met je oor ga je niet aan de lens liggen op de grond. Is iets te ingewikkeld. Aan het geluid heb je niks.
Kleine camera kan je gemakkelijk richten op het geluid. Hoe groter de camera hoe vager en schever je op het object zit. Vooral bij een persoon
Dat valt niet met geluid te bewijzen hoe iets eruit ziet.
Op geluid op een druk punt is het erg lastig, ben gewend om voorwerpen te voelen. Aanraken van te voren en dan ga ik kijken hoe het gaat.
Wel snel reageren als je op geluid foto's maakt. Auto's maken zoveel lawaai. Vergt erg veel concentratie om dat goed te doen.
Geluid komt naar mij toe, hoeft niet met de camera mee te bewegen.
Als je erin verdiept kan je prima foto's maken.
Geluiden sterven erg af.
Auto aan de overkant probeer ik op de foto te zetten. Moet erg snel reageren.
Reageren op het geluid en kijken wat je kan vangen.
Foto maken van een deur links van mij. Wel zelf meegedraaid maar niet de camera. Dat kan pas uitgelegd worden als je feedback gelijk terug krijgt. Je hebt niet gelijk de controle.
Ik kan dus ook dingen fotograferen zonder geluid. Kastje gaf geen geluid.

De camera
Fotocamera bij het oor.
Luisterd aandachtig
Camera op oor hoogte.
Draait aan de lens.
Gaat op hurken zitten om op dezelfde hoogte te zijn.
Luisterd zeer geconcentreerd.
Zoomt ook in.
Als fotograaf veel geduld hebben.
Houdt met 2 handen camera vast.
Werkt met flits.
Kan zon wel zien.
Licht en donker.
Zet geen mensen op de foto's draait zich dan om.
Een hele zekere fotograaf.
Maak foto's hoofdzakelijk geluid en gevoel.
Werkt ook met breedhoek lens 180 graden.
Tijdens mijn fotograferen ben ik geen andere foto's gaan maken. Op den duur gaat je het toestel beter en beter leren kennen. Je leert vooral je lensen beter leren kennen en van welke afstand je kan zoomen bijvoorbeeld. Dat je die beter gaat kennen, meer zoomen dan vroeger.
voelt in de ruimte, komt een kastje tegen.
Goed voelen alles. Hoe hoog het is. Kan niet zo snel daardoor een foto maken.
Het is duidelijk we hebben ruimte om een foto te maken.
Checkt niet of die de camera recht heeft.
Beide fotografen een ander aanpak.
Hij doet het op het gevoel daardoor kan je een kleinere camera gebruiken.
Niet in de richting waar de metro komt.
Houdt camera op borst hoogte.
Beweegt de camera iets door het klikken naar beneden.
Houdt camera iets meer naar beneden.
Laat de camera een beetje los.
Pink omhoog.
Beweegt de camera erg veel.
Bij weggaan van de metro naar de zelfde kant als binnenkomst blijven kijken en de camera.
Staat nog erg statisch.
Beweegt armen en camera mee niet lichaam die blijft staan.
Heel veel dingen ontgaan een blinden.
Van geboorte al blind.
Alles analoog voor foto's maken.
Nu wel gemotiveerd, niet fanatiek.
Wat belangrijk is dat je zo'n klein mogelijk camera is. Lens in de midden, groot en zwaar is niks. Hoe kleiner de camera hoe handiger je foto's kan maken.

Admin do apr 03, 2008 10:35 pm

Hoe komt het dat blinden fotograferen

Eerste keer is gekomen, van mijn ouders mocht ik nooit foto's nemen, was zonde van het filmpje. Een keer het fototoestel van vader te pakken gekregen.
Ouders waren toe geschrokken van het resultaat. Dat die toch zo goed gelukt was.
Daarna eerste filmrolletje gekregen, zelf kon ik nu foto's maken, daar heb ik heel lang mee gedaan.
Daarna de smaak te pakken.
Ik was een jaar of 9, we hadden een feestje er lag een camera op tafel ik heb een foto van mijn grootmoeder genomen en ze waren er wel van onder de indruk dat het er helemaal op stond.
Op een gegeven moment, ik baalde op een gegeven moment als een stekker dat ik mensen niet kon laten zien wat ik had meegemaakt. Wat ik had gezien, niet kon uitleggen en omdat ik met allemaal ziende collega's werk. Dan kan je als blinden helemaal niks uitleggen. Het was een uitleg die voor mij een belevenis is maar een ziende niks zegt. En zo kwam ik erachter dat het anders moet. Ik kan het geluid al vastleggen. Geluid is leuk, maar dat je iets kan fotograferen met een doel en dat een ziende later zegt oh henk dat is daar en daar dat is die trein. Toen ik de feedback terug kreeg dat het werkt, toen was ik helemaal enthousiast. Ik ben gewoon maar wat gaan doen met een wegwerp camera
Was een weekend weg geweest en wou ik aan mijn ouders vertellen. Ik ben daar en daar geweest. Maar hoe zag het daar uit. Ik ben bij een bijzondere toren geweest, heel veel trappen opgeweest en boven was er een uitzicht. Over het uitzicht kan je niks vertellen. Ja toren kennen wij wel. Ja ik ben boven in de toren geweest. Hoe kan ik antwoord erop geven hoe het uitzicht eruit ziet.
weet je hoe ik dat doe. Ik ga kijken of blinden foto's kunnen maken. Gaan experimenteren. Camera gekocht en ga voorwerp bekijken.
Ik ga het anders aanpakken en ga kijken of je daar een foto van kan maken. Of je het erop krijgt.
Ben begonnen in de anologe tijdperk, kreeg niet gelijk resultaat. In de winkel pas.
Het betekend dat je als blinde in het donker kan fotograferen, wat een ziende niet zomaar kan.
Je kan het niet zien, je moet het op gevoel doen en tast.
Ik kan voorstellen als je je oor op de lens gericht houdt, als je daarmee kan richten op het object. Voor geluidfoto's kan dat handig zijn. Maar wat als je een foto maakt van iets wat je niet hoort.

Hoe maken blinden foto's
Camera bij de oor en vingers onder de lens, dan heb ik altijd mijn lens vast, dan weet ik waarna ik mijn lens richt. Dicht tegen mijn oren, want dan kan ik in het verlengde van mijn lens luisteren.
Foto's van voren kan ik niet nemen, want je weet niet waarop je lens is gericht. Aan je oor is het verlengde van je gehoor waar je lens is opgericht.
Hij hoort met zijn oor wat het geluid is en het beeld.
Als tiener waren mijn eerste foto's op het zicht. Dat kan nu niet meer. Op 13de blind geworden, mijn eerste foto's een beetje op zicht genomen. Onbewust ook al aan het luisteren geweest, want ik hou het toestel nog steeds als vroeger. En dat werkt!
Ja, door je camera goed te kennen, en beetje in te spelen op het licht, je gevoel en af en toe aanwijzingen van anderen kan je perfect als blinden foto's nemen.
Ik heb altijd wel een camera nodig gehad met een uitstekende lens, zodat ik weet waarna die gericht is
Ik houd de camera altijd zo of ik er kijk door, maar dat is dan dat de lens op oorhoogte is en zodanig dat ik luister wat ik fotografeer.
Ik trek eigelijk op gehoor voor het kader en gevoel voor de foto's
Er zijn nu geen obstakels. Hij weet wat die nu kan doen met lopen in de ruimte.
Rechtvooruit lopen voor hem, blijkt schuin te zijn. Geen objecten denkt die, maar blijken wel paaltjes te zijn.
Blijft er recht voor staan, recht achteruit lopen, maar geen feedback dat die lager gaat met de camera. De foto mislukt daardoor.
Houdt camera voor zich.
Begint bij aankomst te drukken op knopjes.
Informatie verwerven van de omgeving, gewoon wat lopen en zien dat er geen obstakels zijn. Gewoon een paar passen lopen, hierdoor weet die wat die kan doen.
Weet de afstand nu, zie wel wat er gebeurd. In het midden van de deur staan, loop naar achteren. Ga staan. Foto van een bewegende deur ga ik maken. Hoor niet of de deur beweegt in het midden van de deur staan. Blijft foto's schieten.
Dit doe ik de praktijk ook altijd, altijd kijken watvoor ruimte ik heb. Pak nu de fototoestel om een foto te maken.
Wil een foto maken van alleen het kastje. Kijk hoe hoog die is. Als ik zo ga staan en ik ga naar achteren dan ga ik een foto maken van dit kastje.
Loop ik naar voren om te kijken wat ik zou voelen, voelen tot die wat vind. Geen idee wat voor kastje. Even goed voelen hoe hoog die is. Kastje kan open en dicht. Camera erbij pakken. Merk dat er letters zijn, loop naar achter en probeer de hoogte vast te houden en kijken wat erop staat.
De omgeving voelen, dan de persoon, achterwaarts lopen, voelen waar je object goed is.
Eerst object kijken, voelen wat ik wil gaan fotograferen. Afstand nemen om de foto goed te kunnen maken. Altijd eerst voelen of weten waar het staat. Dan kan ik het redelijk voor elkaar krijgen.
Op tast kijken waar een bloem is, eerst voelen waar de bloem was. Bloemen zijn laag. Op je hurken gaan zitten. Voel de bloem, weet waar die is. Naar achteren gegaan.
Op hurken blijven zitten. Camera op dezelfde hoogte gehouden als een bloem en foto gemaakt.
Kijken waar je ongeveer zit. Weet ik waar ik moet staan. Hou hem iets lager. Hoe verder van iemand af hoe beter de foto. Is de ervaring wat ik heb ontdekt. Maak liever een foto van ver weg. Nooit van dichtbij. Minder goed beeld van.
Buik tegen de rand aan gaan staan in de hoogwerker. Steeds een stukje op geschoven en dan foto's maken. Zo stond de hele omgeving erop en ouders konden ook zo het huis zien.
Foto's maak ik altijd van recht voor mij uit.
Als je iets moois wilt maken moet je ook voor langer gaan staan.
Ook verbaal kan ik niet aan een blinden doorgeven.

Waarom fotograferen blinden
Maak foto's puur voor het plezier. Niet om te bewijzen, nou misschien toch wel je hebt je ogen niet nodig om te fotograferen. Je kan evenveel op gehoor en gevoel.
En de appicatie van de mensen, krijgt altijd feedback.

Wat fotograferen blinden
Op vakanties gevoel, tijdens een wandeling het gevoel wat je dat moment van de omgeving.
Personen puur op het gehoor. De mensen blijven babbelen, zodanig weet ik waar hun mond is en dan weet ik genoeg.
Hij weet dat hier bloemen zijn, maar zelden uit zichzelf. Dat is niet zo interessant. Tenzij in het landschap. Buiten in costa rica veel orchideen. Heel veel waren er daar. Gewoon camera voor je houden en je had wel een orchidee erop staan.
Dieren, boten ook wel leuk, ben een botenfreak, oude gebouwen. Het geen wat mij tijdens een wandeling gewoon de dingen wat je passeert. Landschap wat je passeerd. Ik ben continu aan het fotograferen. Je hoort van de boten de vlaggen. Het kloppen van de vlag het touw wat eraan hangt, het gewicht tegen de bal aantikken. Dus je weet wel waar ergens een boot ligt. Ik werk met echolocatie en alles hoger 1,50 kan je horen staan. In geval van boot liggen.
Oude gebouwen fotografeer ik op aanwijzingen van mijn vrouw.
Paar keer een foto getrokken van een rollercoaster. Die in de boven in de looping hangt en dan te trekken. Zijn ook wel leuke foto's. Dit moet je op het juiste moment trekken. Op gehoor, puur op geluid. Ik blijf er eerst een paar toeren staan en een paar keer de weg af gelegd. Zodat ik kan horen als die op dat punt is moet uit gaan trekken, want als ik dan op het knopje druk dat de sluiter dan dicht is, is die boven.
Als ik natuurfoto's neem puur op gevoel, dingen die ik hoor die ik ruik, spelen een belangrijke rol
Foto gaan maken van de draaideur. Maar om idee te hebben wat de afstand is waar ik kan staan. De buurt kijken wat er allemaal staat of die gewoon naar achteren kan lopen of er obstakels zijn.
Ik heb een bloem in het donker gefotografeerd. Iedereen verklaarde mij voor gek. Tante maakt veel foto's, in het donker kan niet. Pikkedonker in ouders zijn tuin. Bloem uitgezocht, later nakeken en de bloem stond er goed op. Niemand verwacht dat het er zo uit zou zien, je kan wel zien dat het donker is. Hij stond er wel keurig op.
Foto's van een rijdende trein gemaakt en die trein komt er ook heel mooi uit. Iemand zei daar komt een trein aan. Ik camera gepakt en foto gemaakt. Ik kon de trein niet zien. Voor de gein foto gemaakt. Mensen konden zelf lezen watvoor trein het was. Erg grappig en uiteindelijk wist ik niet welke letters erop staan. Mijn ouders konden gewoon zien wat voor trein het was. Voor mij als blinde was het gewoon een trein.
Tijd geleden opgepakt om foto's van de hond gemaakt, hond op de kussen en is ook gelukt.
Maak alleen foto's van dingen die ik bijzonder vind.
Leuk object van die deur omdat die zo ronddraait en kan laten zien dat die ook echt draait.
In vreemde omgeving maak ik meer foto's dan een bekende omgeving.
Veelal als ik blinden iets van een omgeving wil laten voelen neem ik hun mee. Blinden moeten het echt beleven, is lastig op een andere manier.
Blinde vraag ik naar de plek te komen om te kijken en ervaren.
Met vakantie neem ik foto camera zeker mee om dingen te fotograferen. Van alle bijzondere dingen. Die ik wil laten zien. Oh ja dat is leuk om te laten zien.
Er is ook een tijd dat er geen foto's worden gemaakt.

De uitdaging
Ookal heb je iemand die wel zicht hebt, je moet er wel voor zorgen dat het er goed opstaat. Dat is het geen wat het plassant maakt. Het geen wat je graag op de foto zou willen dat dit er ook op staat. Dat is de grootste uitdaging.
Ik denk zelfs dat we een meerwaarde bieden omdat we precies op het gehoor en het gevoel foto's nemen.
Ik wil graag het compleet hebben.
Ik maak wel foto's van beelden die nodig zij. Beelden wel wanneer het nodig is.
Wat we niet voelen dat zien we niet.

De genomen foto's
Foto's kijk ik samen met mijn vrouw, mijn vrouw bekijkt ze. Haalt er eventuele slechte tussen uit, worden ontwikkeld of op de computer gezet.
Achteraf bekijken we ze nog wel eens, samen om dat gevoel van toen te krijgen. Dat gaat voornamelijk over de vakantiefoto's. Zij kan mij vertellen wat er op de foto staat. Dan kan ik precies van van dan en dan dat we daarna toe gingen. Dat brengt een beetje het gevoel terug.
Nooit eerder meegemaakt dat je meer over de plek komt te weten door de foto's die je achteraf bekijkt, door zijn vrouw weet die wat de omgeving is
Hoort die naderhand van zijn vrouw. Is altijd spannend tot dat moment. TYot dat je ze gaat kijken.
Vooral op vakantie je hebt altijd wel een bepaald gevoel. Tijdens een wandeling of als je daar bent. Tijdens een wandeling weet ik wat ik hebt gepasseerd en dat staat dan op de foto. Dan komen die gevoelens wel weer een beetje terug.
Ontwikkel ik ze en geef ze aan mensen die ze willen zien. Geef ze gewoon weg. Ik vind het leuk de reacties van mensen. Foto's die gelukt zijn. Leukere reactie dan hij zit er helemaal naast. Mensen reageren zo positief.
Maakt foto's voor andere. Zodat die kan laten zien. Nu van de hond.

Fieldstudy Blindenfotografie

Fieldstudy Blindenfotografie

Re: Fieldstudy Blindenfotografie