Blinde fotograaf Kenny Demulder

Admin ma maa 31, 2008 11:37 am

Kenny Demulder
Blind vanaf zijn 13de. Maakte foto's op het gehoor.

Blinde fotograaf Kenny Demulder Kenny

Observatie aantekeningen

Hoort geluiden en kijkt daar naar toe.
Fotocamera bij het oor.
Luisterd aandachtig.
Camera op oor hoogte.
Draait aan de lens.
Oor staat naar het geluid en maakt dan foto's.
Loopt naar het geluid toe.
Weet door het geluid waar de gansen zijn.
Gaat op hurken zitten om op dezelfde hoogte te zijn.
Als ze geluid maken dan klikt die.
Door geluid hoort die wat ze doen.
Luisterd zeer geconcentreerd.
Door wind sterft het geluid af.
Door geluid kan die ze herkenen.
Bij veel geluiden veel moeten focussen.
Zoomt ook in.
Beweegt zelf veel om de geluiden op te vangen.
Als fotograaf veel geduld hebben.
Houdt met 2 handen camera vast.
Kan vogels in de lucht horen door het gefladder.
Werkt met flits.
Kan zon wel zien.
Licht en donker.
Zet geen mensen op de foto's draait zich dan om.
Door andere geluiden kan die worden afgeleidt.
Kijkt altijd naar links hierdoor, luisterd met zijn linkeroor.
Kan door geluiden horen wat ze doen.
Hele ander manier van foto's maken dan op tast.
Hij hoort water stromen wat klintk als een fontein, blijkt afvoerwater te zijn.
Een hele zekere fotograaf.

Interview

Op het geluid van de gansen en eenden, was eentje aan het blazen dus was kwaad.
Maak foto's hoofdzakelijk geluid en gevoel.
Op vakanties gevoel, tijdens een wandeling het gevoel wat je dat moment van de omgeving.
Personen puur op het gehoor. De mensen blijven babbelen, zodanig weet ik waar hun mond is en dan weet ik genoeg.
Eerste keer is gekomen, van mijn ouders mocht ik nooit foto's nemen, was zonde van het filmpje. Een keer het fototoestel van vader te pakken gekregen.
Ouders waren toe geschrokken van het resultaat. Dat die toch zo goed gelukt was.
Daarna eerste filmrolletje gekregen, zelf kon ik nu foto's maken, daar heb ik heel lang mee gedaan.
Daarna de smaak te pakken.
Maak foto's puur voor het plezier. Niet om te bewijzen, nou misschien toch wel je hebt je ogen niet nodig om te fotograferen. Je kan evenveel op gehoor en gevoel.
En de appicatie van de mensen, krijgt altijd feedback.
Foto's kijk ik samen met mijn vrouw, mijn vrouw bekijkt ze. Haalt er eventuele slechte tussen uit, worden ontwikkeld of op de computer gezet.
Achteraf bekijken we ze nog wel eens, samen om dat gevoel van toen te krijgen. Dat gaat voornamelijk over de vakantiefoto's. Zij kan mij vertellen wat er op de foto staat. Dan kan ik precies van van dan en dan dat we daarna toe gingen. Dat brengt een beetje het gevoel terug.
Nooit eerder meegemaakt dat je meer over de plek komt te weten door de foto's die je achteraf bekijkt, door zijn vrouw weet die wat de omgeving is
Hij hoorde ineens vogels overvliegen, bewoog daardoor de camera mee, maar ze waren iets te snel.
Camera bij de oor en vingers onder de lens, dan heb ik altijd mijn lens vast, dan weet ik waarna ik mijn lens richt. Dicht tegen mijn oren, want dan kan ik in het verlengde van mijn lens luisteren.
Foto's van voren kan ik niet nemen, want je weet niet waarop je lens is gericht. Aan je oor is het verlengde van je gehoor waar je lens is opgericht.
Hij hoort met zijn oor wat het geluid is en het beeld.
Ik maak zelden foto's op tast, altijd op gehoor. Meer kan je vastleggen op je gehoor en je gevoel, dan met je handen en op de tast.
Werkt ook met breedhoek lens 180 graden.
Door geluid denk je soms dat het wat anders is. Sommige geluiden trekken zo hard op andere, dat je wel eens bedrogen eruit kan komen.
Tijdens mijn fotograferen ben ik geen andere foto's gaan maken. Op den duur gaat je het toestel beter en beter leren kennen. Je leert vooral je lensen beter leren kennen en van welke afstand je kan zoomen bijvoorbeeld. Dat je die beter gaat kennen, meer zoomen dan vroeger.
Als tiener waren mijn eerste foto's op het zicht. Dat kan nu niet meer. Op 13de blind geworden, mijn eerste foto's een beetje op zicht genomen. Onbewust ook al aan het luisteren geweest, want ik hou het toestel nog steeds als vroeger. En dat werkt!
Hij weet dat hier bloemen zijn, maar zelden uit zichzelf. Dat is niet zo interessant. Tenzij in het landschap. Buiten in costa rica veel orchideen. Heel veel waren er daar. Gewoon camera voor je houden en je had wel een orchidee erop staan.
Dieren, boten ook wel leuk, ben een botenfreak, oude gebouwen. Het geen wat mij tijdens een wandeling gewoon de dingen wat je passeert. Landschap wat je passeerd. Ik ben continu aan het fotograferen. Je hoort van de boten de vlaggen. Het kloppen van de vlag het touw wat eraan hangt, het gewicht tegen de bal aantikken. Dus je weet wel waar ergens een boot ligt. Ik werk met echolocatie en alles hoger 1,50 kan je horen staan. In geval van boot liggen.
Oude gebouwen fotografeer ik op aanwijzingen van mijn vrouw.
Ookal heb je iemand die wel zicht hebt, je moet er wel voor zorgen dat het er goed opstaat. Dat is het geen wat het plassant maakt. Het geen wat je graag op de foto zou willen dat dit er ook op staat. Dat is de grootste uitdaging.
Hoort die naderhand van zijn vrouw. Is altijd spannend tot dat moment. TYot dat je ze gaat kijken.
Vooral op vakantie je hebt altijd wel een bepaald gevoel. Tijdens een wandeling of als je daar bent. Tijdens een wandeling weet ik wat ik hebt gepasseerd en dat staat dan op de foto. Dan komen die gevoelens wel weer een beetje terug.
Paar keer een foto getrokken van een rollercoaster. Die in de boven in de looping hangt en dan te trekken. Zijn ook wel leuke foto's. Dit moet je op het juiste moment trekken. Op gehoor, puur op geluid. Ik blijf er eerst een paar toeren staan en een paar keer de weg af gelegd. Zodat ik kan horen als die op dat punt is moet uit gaan trekken, want als ik dan op het knopje druk dat de sluiter dan dicht is, is die boven.
Ja, ik hoor het jullie al denken: "fotografie voor een blinde".
Ja, door je camera goed te kennen, en beetje in te spelen op het licht, je gevoel en af en toe aanwijzingen van anderen kan je perfect als blinden foto's nemen.
Ik denk zelfs dat we een meerwaarde bieden omdat we precies op het gehoor en het gevoel foto's nemen.
Ik was een jaar of 9, we hadden een feestje er lag een camera op tafel ik heb een foto van mijn grootmoeder genomen en ze waren er wel van onder de indruk dat het er helemaal op stond.
Als ik natuurfoto's neem puur op gevoel, dingen die ik hoor die ik ruik, spelen een belangrijke rol
Het voordeel van een meeuw is dat die continu geluid maakt. Ik houd mijn fototoestel klaar om te fotograferen. Vraagt zeer veel concentratie. Op de goede moment te trekken en dat het erop staat.
Ik heb altijd wel een camera nodig gehad met een uitstekende lens, zodat ik weet waarna die gericht is
Ik houd de camera altijd zo of ik er kijk door, maar dat is dan dat de lens op oorhoogte is en zodanig dat ik luister wat ik fotografeer.
Ik trek eigelijk op gehoor voor het kader en gevoel voor de foto's