Willem Frederik Hermans - De Blinde Fotograaf

Meesters der nederlandse vertelkunst na 1945
pagina 59 - 82

59
Maak jij maar een verhaal over die vent, we zetten er plaatjes bij van een anders. Dat merkt hij toch niet, hij is immers blind.

Dit is vooraf gegaan dat hermans een opdracht kreeg en zijn baas kon geen foto meer van hem vinden.

60
Wat zou jij moeten doen in de buitenlucht waar hij niks kan zien

61
Als hij u niet kunt zien, waarom zou u hem dan wel mogen zien

73
Misschien ziet die in de verte niet duidelijk, maakt die daarom foto’s. Dan kan hij later huis op zijn gemak van dichtbij zien wat daar was in de verte, op precies de afstand die hem het beste uitkomt.

74
Om te fotograferen daar heb ik jou niet voor nodig. Ik houd het toestel voor mijn buik en de sluiter die vind ik op de tast. Met de kijker was het wat anders, toen kon jij mij direct vertellen wat je door de kijker zag. Maar als jij fotografeert, dat komt op het zelfde neer als dat ik het zelf doe, want jij kunt evenmin vertellen wat er op de foto staat, als dat ik zelf het kan zien. Jij moet wachten, net als iedereen tot de foto ontwikkeld is en afgedrukt en wie weet is het dan te laat, hoogstwaarschijnlijk ben je het dan zelf vergeten wat het voorstelt.

77
Het wil weten hoe je erin bent geslaagd dit geniale werk voort te brengen, ondanks de slechte toestand van je gezicht.

Ik heb alles te danken aan de uistekende optieken die ik bezit, antwoordde hij.

Ik die blind ben en niet in de volle zon kan werken, ik die in het totale duister van de blindheid fotografeer.

78
Ik doe mijn best om in het donker te schrijven, dat valt voor een ziende niet mee, maar niks is onmogelijk.

79
Hoe kunt u ooit iets van mijn kunst begrijpen, zie verder

80
Die mij naderhand vertelde wat op de foto’s stond, nadat ze waren ontwikkeld en afgedrukt.

81
Ik heb het gezien