Muzieum - Hét ervaringsmuseum over zien en niet-zien in Nijmegen

Dinsdag 1 april

'Ontdekkingstocht door het donker'
Vandaag stond de field studie Muzieum op de planning. Maandag gebeld om de tocht in het donker te reserveren. Om 12 uur zou ik de bus nemen en dan richting Nijmegen. Een toch van 2 uur die gelukkig met een goed boek werd ondersteund. Wel enorm omgereist, want ja ik denken dat ik via utrecht moest. Maar Ede-wageningen was een stuk dichterbij. Precies 14.30 bij het muzieum en snel mijn jas ophangen en naar de tweede verdieping.

Nog geen minuut in het museum en ik ben de weg al kwijt. Heel erg donker alles, maar ach we lopen gewoon ergens heen en gelukkig ik ben goed. Daar mijn tas inleveren en bril en we kregen met zijn 6-en een stuk in ons handen en wachten op onze begeleider. Tijdens het wachten beginnen de zenuwen toch een beetje mee te spelen en dan kunnen we eindelijk.

Met vol goede moed naar binnen en nog geen 5 meter gezet (zal 1 meter zijn) zie ik niks meer en moeten we naar een stem lopen. Heel erg eng en we moesten ook een muur omlopen. Dus eerste een heel stuk rechtdoor en dan op een gegeven moment naar rechts en naar de stem lopen. Geen idee hoe de begeleider eruit ziet en waar de staat. Al snel lopen mensen tegen je op en leunen tegen je. Daar hebben we ongeveer 5 minuten gestaan om even je ogen te wennen aan de donkere ruimte. Toch wel een lichte panier bij mij, enorm eng en ja ik sta hier dan en niemand kent mij.

Na deze gewenningsruimte gaan we een kamer van 3x3 meter in die de studeerkamer is. Eerst moesten we een deur doorlopen en dan rechts was een bureau van je. Het bureau kon ik niet vinden maar na zoeken vond ik een bureaustoel. Daar gaan voelen en voel ineens een monitor, de computerkast, toetsen bord, brailleregel. Ook stond er een typemachine en een boekenkast. Daar blijkt een harry potter deel gewoon 14 kilo te moeten wegen in braille. Daarom zijn de daisy spelers gekomen waar op een cd 2 harry potter boeken kunnen. In deze kamer was vloerbedekking en de wanden hadden spachtelpoets.

Na deze ruimte gingen we naar buiten naar het park. Ineens ruik je gewoon de natuur, je zintuigen beginnen op te spelen en je voelt zelf een beetje de kou en dauw. Ik voel ook coniferen en daar kan ik mij dan aan vasthouden om de juiste weg te volgen. Daar moeten we met zijn allen door een tuinhek en ik kan die niet eens vinden Gelukkig wordt ik vastgepakt door iemand en erdoor heen geloodst. Maar goed dat ik niet blind ben, want onzeker als de pest ben ik.

Helaas liep ik een beetje achteraan waardoor ik de hints miste hoe we moesten lopen. We zouden langs een tuinhek aan onze rechterhand moeten lopen en gewoon volgen. Ik wou dat doen en ik voelde net of we door nat zand gingen dus was helemaal de weg kwijt. Gelukkig hielp iemand mij dat ik toch echt over dat zand moest lopen en ik ben weer bij de groep. Daar met zijn allen over een brug met water en eng dat die bewoog. Vasthoudend aan de leuning weet ik erover te lopen. Daarna gaan we naar een ruimte waar we een tunnel onderdoor lopen en horen hoe een trein over je heen gaat. Wat een kabaal maakt dat zeg en ik schrik hoe erg mijn zintuigen al beter werken. De tunnel kon je mooi door de muur volgen en bij het einde gingen we met zijn allen het verkeerlicht oversteken. Wel even wachten tot we horen dat die op groen is. En dan stoepje af en weer op. Links en rechts van ons staan een fiets en een auto die we kunnen voelen en de parkeermeter ook niet te vergeten.

Na deze belevenis wordt het tijd voor de markt. Daar aan oud fruit en groente te voelen gaan we door naar de stofjes. Wel apart om het op zo’n manier te beleven. Na deze ruimte wordt het tijd voor gezelligheid en gaan we met zijn allen de bar in.

De hele bar volgen met je linkerhand en struikelen over krukken komen we bij de einde. Daar krijgen we allemaal een kruk aangewezen en kunnen gaan zitten. We krijgen de kans om een drankje te drinken in het donker. Erg leuk en met moeite een 2 euromunt weten te vinden in mijn zak. Het afrekenen was ook heel apart. Hoe weet ik dat hij voor mij staat of hij het geld kan vinden en hoe krijg ik mijn drankje van hem. Gelukkig ging dit allemaal goed en onder het drankje konden we vragen stellen. Hij bleek gewoon te kunnen zien dus vragen over foto’s was niet zo interessant. Ga dit wel doen bij mensen die veel meer ervan af weten en echt geen foto kunnen zien. Na het drankje gaan we weer naar het licht toe en ik weet de uitgang zo te vinden. Wel enorm wennen voor de ogen dat licht weer en nu snap ik waarom het zo donker was daar. Anders zou je een opdonder voor je ogen krijgen. De tocht was erg leuk om te doen en een hele ervaring. Wat ben ik blij dat ik kan zien en mijn zicht goed is. Zou mij echt helemaal verloren voelen in de wereld.

Na de tocht door het donker weer de spullen terug gekregen en kijken wat er nog meer is. Op de tweede verdieping was het retrospectrum. Hier kon je de toch van Bartje doen, erg saai want het ging over hoe blinden vroeger waren. Wat ze deden, enzovoort. Erg zonde van mijn tijd, want ja ik had nog maar een uur.

Na de korte film kon ik alles over staat lezen en zelf een operatie zien (wordt gel onder je ooglens geschoven). Dit vond ik wel erg leuk. Ook kon je met brillen kijken hoe het is als je een staar probleem had. Je keek dan naar een afbeelding en had een bril voor je en dan zag je bijvoorbeeld dat je een herseninfarct had gehad.

Daarna even gecheckt of ik kleurenblind ben met de welbekende testjes of je cijfers ziet in de rode/groene stipjes. Ik zag ze allemaal en het werd tijd voor verdieping 1 "optische illusies".

Op verdieping 1 ging het over optische illusies. Erg leuk om te zien en een paar intressante teksten voor mijn thesis. Dus even snel een foto gemaakt. De illusies kent iedereen wel

Ze bewijzen dat we dkenen te zien niet atijld de weklerijhekid is.



Hierna stond er een boeken kast waar je 3 boeken had voor onze encyclopedie en voor een blinden nam dit de hele wand in. Ik dacht dat dit rond de 500 boeken waren. Niet normaal hoeveel braille inneemt.

Opticum
Daarna nog 2 ruimtes te zien en ik kies eerst voor de linkse. Daar is het lichtbad en andere dingen over het oog. Eerst gekeken wat optische illusies nog meer met je doen.

- de welbekende driehoek voor escher.
- spiegels waardoor het lijkt of de ruimte enorm groot is.
- door het kijken naar een plakaat waar tekst op staat lijkt het of de tekst erboven op ligt in sommige regels en bij andere weer ingegrafeerd.
- Of een neus hol is of niet.
- OOk nog een kort filmpje over hoe wij kunnen zien

Het lichtbad was geen succes. De stoel was te groot en ik kreeg enorme last van de verschillende kleuren. Als ik knipperde zag ik grote lichtflitsen net of iemand met een flits een foto van je heeft gemaakt. Was blij dat het over was en iedereen kwam er ontspannen uit. Voor mij doet kleuren niet veel denk ik

Practicum

Het praktikum was erg leuk, daar kon je spelletjes spelen (domino met structuur, kaas boter eieren, mens ergeniet, 4 op een rij en domino met nummer) als blinden en blind surfen en braille typen op een typmachine en het ponsen van braille. Heb ik gelijk gedaan en apart dat blind surfen. Ik snap nou dat henk zich totaal geen beeld van een internetpagina kan maken. Je moet maar wachten tot een vrouw ik uitgepraat.

Het braille typen was leuk om te doen, maar helaas het museum ging sluiten dus heb het niet lang kunnen doen. Wel een hele ervaring. En het braille voelen vind ik erg lastig. Je moet wel goede topjes hebben die niet onder het eelt zitten van het gitaarspelen denk ik