Thomas Bergman - Zien met je vingers

4
Begrijpen wat het inhoudt om blind te zijn. Wat ze denken en doen, blij mee zijn en verdriet om hebben.

Zelfstandig zijn en pas geholpen worden als ze echt iets niet zelf kunnen.

Van de omgeving geen medelijden maar begrip, en ze wensen serieus genomen te worden. Daartoe wil ik bijdrage.

5
Hoe het is om met een handicap te leven. Ik wil andere laten zien wat blinde, ondanks het ontbreken van “licht in hun ogen” kunnen bereiken. Hun andere zintuigen als het gehoor en de reuk- smaakzin, worden namelijk beter. En vooral de tastzin wordt zo stek verfijnd, dat ze met hun vingers als het ware kunnen “zien”.

In het begin vond ik het vreemd kinderen te fotograferen die mijn - hun foto’s nooit zouden kunnen zien. Maar zelf zagen ze dat heel anders. Blinde leren je observatievermogen te ontwikkelen en aan te scherpen

7
Ik kan met mijn stok zien, stok verteld.

8
Mag ik je camera vasthouden. Anders zou ik ook niet weten wat je aan het doen bent en hoe je dat doet.

10
Nu moet ik de weg heel goed kennen als ik wil fietsen.

13
Kijk hoe mijn pony is geknipt.

15
Niet zoveel kunnen als mensen die wel kunnen zien. Hij moet met zijn vingers zien.

19
Ik zou het beeld graag willen voelen.

Hoe kun je van elkaar te weten komen, hoe je eruit ziet,

Als je mijn gezicht aanraakt, kan hij voelen dat mijn neus tamelijk lang is en dat ik diepliggende ogen heb. Zo weet hij, dat ik het ben. .

23
Ik kan horen dat de castagnetten verschillende klappergeluiden maken, hoge en lage. In de muziekles oefenen we ons gehoor en zo leren we verschillende geluiden en tonen van elkaar te onderscheiden.

25
Er zou een spiegel moeten bestaan, waarin we kunnen voelen, hoe je eruitziet.

Ik heb vormen van mijn hoofd, mijn handen en voeten uit papier geknipt en afgetast.

27
Wij krijgen evenwichtsoefeningen, zo leren onze voeten zien.

Ik kan dingen beter met mijn handen voelen en herkennen. Ik hoor ook meer, en ik ruik bloemen en zo beter. Goed proeven kan ik ook.

Om te weten te komen wat voor groente het is, moet je niet alleen ruiken maar ook proeven. Hoe smaakt het??

Ik steek alleen mijn tong in het bakje en daarmee vis ik de groente eruit.

Aftasten met de vingertoppen in plaats van kijken met de ogen.

30
Als je met je ogen niets ziet, kun je met je vingers toch voelen hoe iemand eruitziet. Door een gezicht met je vingers af te tasten, kom je erachter waar de neus zit, wat voor vorm de ogen en oren hebben, en hoe zacht wangen en lippen zijn. Zo kun je iemand gezicht toch ‘zien.’

33
Ik kan met mijn vingers uitvinden hoe dingen eruit zien. Wij herkennen dingen.

35
Hoe voel je je, als ik foto’s van je maak, die je naderhand niet kunt zien.
Rot.. Want, tja, ik weet niet, hoe ik eruitzie. En dat zou ik toch wel graag willen weten.

37
Soms hoor ik ze op straat spelen en dan hoor ik ook. Hoeveel lol ze samen hebben,. Dat doet pijn.


38
Omdat ik niet alles zelf kan. Maar ik vind ook, dat zij niet alles voor me hoeven te doen.

Ik kan vrij goed zwemmen. Eigenlijk is het nog niet zo erg om blind te zijn. Je bent bijvoorbeeld niet bang in het donker, omdat je niet eens weet, dat het donker is! Natuurlijk zie je wel beelden in je hoofd, maar daar hoef je niet echt bang voor te zijn.

Zie je dan wel eens beelden?

In gedachten, altijd. Hoe de klas eruitziet bijvoorbeeld en dat soort dingen.

39
Vroeger kon je wel zien, hè?
Ja maar toen zag ik een heleboel dingen helemaal niet. Als ik nu ergens kom waar ik nog nooit ben geweest, schiet me een bepaald beeld te binnen, en dan is het net, alsof ik kan zien. Maar als ik me niet goed kan oriënteren, zie ik geen beeld voor me,m en dan wordt alles vaag.

Het is misschien gek, maar ik zie echt een soort beeld voor me.

40
Wij kunnen een heleboel wat zij niet kunnen, maar dat geloven ze niet

Ja, omdat ze altijd alles kunnen zien. En als ze dan in het donker niets meer herkennen, worden ze bang en gaan ze zich van alles in het hoofd halen. Ik denk helemaal niet aan iets engs, als ik iets niet herken. Ik moet me altijd al in gedachten een beeld van de dingen vormen, want ik kan nooit iets zien, zelfs niet bij daglicht.

Ik tast alle onderdelen van de bloem me mijn wijsvingers en vingertoppen af en dan kan ik bijna altijd zeggen, wat voor soort bloem het is.

De zomer vind ik het fijnst, want dan bloeien overal bloemen. Sommige kan ik al aan de geur herkennen.